Pięć kobiet: Daina Norvaišytė, Eglė Sereičikienė, Rima Visackienė, Daiva Vyčinienė – liderka oraz Audronė Žilinskienė wykonuje oryginalne pieśni polifoniczne zwane sutartinės. Tym, co wyróżnia je na tle litewskiej muzyki ludowej, jest różnorodne użycie interwałów, akcentowanych schematów rytmicznych, przeplatanie się głosów, równoczesne wyśpiewywanie dwóch różnych tekstów (głównego oraz refrenu). Te cechy, charakterystyczne dla pieśni polifonicznych, wymagają od artystek doskonałej jedności, nawyku wspólnego śpiewania (nazwa sutartinės wywodzi się od czasownika „sutarti” – zgadzać się, jednoczyć). Dlatego nieprzypadkowo od najdawniejszych czasów sutartinės śpiewane były w małych grupach (2, 3 lub 4 kobiet).
Pierwotnie, grupa została założona przez liderkę Daivę Račiūnaitė-Vyčinienė w Szkole Artystycznej im. Mikalojusa Konstantinasa Čiurlionisa w 1982 r. Skład grupy uległ później zmianie. „Trys keturiose” („trzy z czterech”) to słowa jednego refrenu, które w przewrotny sposób komentują zmieniający się skład grupy (czasem śpiewaczek jest trzy, czasem cztery). Grupa ma duże doświadczenie w pieśniach ludowych i nie naśladuje nagrań archiwalnych ale raczej próbuje zachowywać autentyczne brzmienie dźwięku sutartinės. Pieśniarki starają się zrozumieć archaiczny język, doświadczyć głębokiego przeżycia duchowego i estetycznego oraz przekazać te uczucia współczesnemu słuchaczowi. Starają się także zbliżyć do sztuki współczesnej i współpracować z kompozytorami i artystami medialnymi.
Tradycyjny śpiew bez żadnego instrumentu towarzyszącego (różnorodny akompaniament jest powszechny we współczesnej interpretacji sutartinės – folk-rock, folk-jazz itp.) jest najbardziej preferowaną formą intonowania sutartinės jako kontemplacji. Tylko śpiewanie a cappella stwarza możliwość uważnego słuchania swoich głosów, rytmicznych pulsacji, wymowy sylab, potencjalnego wspólnego „oddychania”, tworzenia specjalnej harmonii.
Pieśniarki brały udział w licznych koncertach, festiwalach i projektach dotyczących sutartinės w całej Europie. W Lublinie występowały w 2011 roku podczas festiwalu „Najstarsze Pieśni Europy”.