Pan Stanisław Piwowarczyk był budowniczym trombit i rogów pasterskich. Budową tego typu instrumentów zainteresował się, gdy zaczął udzielać się w regionalnych zespołach tanecznych, najpierw jako uczestnik, a po ukończeniu kursu choreograficznego, jako prowadzący. Swój warsztat twórcy instrumentów doskonalił metodą prób i błędów, jak również przypatrując się pracy Jana Kawuloka i Józefa Maślanki. Instrumenty pasterskie wykonywał z kilku rodzajów drewna: świerku, jawora, buka i brzozy. W swojej pracy używał narzędzi mechanicznych jedynie do przecięcia gałęzi na pół, a następnie obróbkę i żłobienie wykonywał za pomocą narzędzi ręcznych: dłut o różnym kształcie, ośnika, struga. Sporo czasu zajmowało mu wyszukanie gałęzi o odpowiednim kształcie. Lubił wykonywać instrumenty o ciekawej, nietypowej formie, gdyż jak mówił „znudziły mu się sanie” (kształty instrumentów przypominające płozy sani). Jego instrumenty są używane przez muzyków z zespołów folklorystycznych oraz znajdują się w kolekcjach muzealnych.